Introductie

Acetabulumfracturen zijn complex en moeilijk te classificeren. Hoewel de Judet-Letournel classificatie is ontworpen om begrip over acetabulumfracturen te vergroten, blijft de classificatie met conventionele diagnostiek foutgevoelig. Onze hypothese is dat de nieuwe beeldvormende technieken 3D-printing en Virtual Reality (VR), leiden tot beter begrip en kennis van acetabulumfracturen en operatieve benadering. 

Methode 

Digitale data (DICOM) van twintig acetabulumfracturen werd omgezet in 3D bestanden(STL). De STL bestanden werden gebruikt voor het maken van 3D-prints op ware grootte en een VR-bestand voor de headset.(afb.1)

Zeven bekken-gespecialiseerde traumachirurgen, 5 fellows, 5 differentianten, 5 junior-AIOS en 5 co-assistenten classificeerden alle casus aan de hand van röntgen/2DCT, 3DCT, 3D-print en VR op basis van de Judet-Letournel classificatie. Beoordelaars kregen 3D-prints in handen om een beeld te vormen. De VR-headset werd gebruikt om rondom het model kijken. Chirurgen/ fellows werd gevraagd de chirurgische benadering te bepalen. Randolph-kappa werd gebruikt om de intra- en interobserver betrouwbaarheid te berekenen.

Resultaten 

Totale inter-observer overeenstemming voor röntgen/2DCT, 3DCT, 3D-prints en VR waren respectievelijk; κ=0.38, κ=0.68, κ=0.94, κ=0.78. De inter-observer overeenstemming bij röntgen/2DCT was het hoogst voor chirurgen(κ=0.34) en het laagst voor co-assistenten(κ=0.18). 3D-prints zorgde voor verhoging van de overeenstemming in alle groepen; chirurgen(κ=0.60), fellow’s(κ=0.58), differentianten(κ=0.67), junior-AIOS(κ=0.44) en co-assistenten(κ=0.62). VR liet een verhoging zien bij de jonge chirurgen en alle AIOS, respectievelijk κ=0.50, κ=0.53, κ=0.54.

Ten opzichte van röntgen/2DCT steeg de overeenstemming over de chirurgische benadering van fellow’s bij 3D-prints en VR, respectievelijk κ=0.18, κ=0.40, κ=0.32. Behoudens co-assistenten (P=0.096) nam gemiddelde beoordelingstijd bij alle groepen af bij gebruik van 3D-prints en VR (P<0.01). 

Conclusie

3D-printing laat een toegevoegde waarde zien in begrip, classificatie en evaluatie van de chirurgische benadering van acetabulumfracturen. VR lijkt met name van toegevoegde waarde te zijn voor de toekomstige generatie trauma chirurgen. Onze aanbeveling is om 3D printing en VR in de chirurgische opleiding te implementeren.